Taenang Isyu Yan !

Daming isyu sa scholars ...

Dami na nga pinapalaki pa ...

Kakainis dito ... Maliit na problema pinapalaki ... Kaya apektado lahat ...

Kainis ! Para bang lahat ng galaw tama ...

Dapat talaga mag-ingat sa binibitawang salita ...

Mas maganda kung nandun ung involve na tao bago magbitaw ng salita ...

Mahirap kasi kapag napasa pasa ang balita ...

Lumalaki , lumalala , nag-iiba na ang mga sinasabi ...

Wag din maniniwala sa mga sabi sabi ...

Sulsol ng iba ang nagiging dahilan ng panghuhusga ihh ...

Tapos kakalat agad ... Di pa nmn sigurado ...

Tapos ung taong pinag-uusapan ... Kawawa walang alam ... Sira agad pangalan !

Di man lang sya nakapagpaliwanag ... Di man lang nagkaroon ng pagkakataon mapagtanggol ang sarili ... Tapos sasabihin kakalimutan nalang ... Ganun nalang ba kadali un ...

Isipin muh kaya kung ikaw ung taong yun ...

Hinusgahan ka ng di muh alam ... Nasisira ang pangalan muh ng wala kang alam ...

Anu kaya mararamdaman muh ?! Sna mkapag-isip ung iba ...

Sry sa mga natatamaan ... Di sa nagtatanggol akuh ... Kawawa lang ung tao !

Little Problem, Big Issue ?!

May mga tao na konting kamalian o di pagkakaintindihan lang ay agad na nagagalit ...

Natural lng un ! Ang problema ay ung pinapalaki pa ang gulo !

At dadami pa ang nadadamay na tao ...

Pede nmn magpatawad ...

Diyos nga nakapagpatawad , Kayo pa !

Hayz ... Pride nga naman oOh ...

Diyos nga nilunok Pride nya ... Kayo nagmamataas kayo ng Pride ...

Hirap bagayan at intindihin ng mga ganyang tao ...

Di kami dapat ang makibagay sayo ...

Kundi dapat ikaw ang makibagay samin ...

Mahirap magkaroon ng magandang samahan kung may isang salot sa lipunan ...

Sorry for the Word !

Lilimitahan namin galaw namin para lang makaiwas na magalit ka ?! Anu un ?! Hmpft !

Dahil mataas Pride muh ?! Mahirap un ... Kami pa mag-aadjust ?!

tsk tsk tsk ... Di akuh galit kanino man sa inyo ...

Gusto kuh lang ipaalala sayo na dami ka na nababanggang tao ...

Problema lang ... Nasanay ka lang siguro na tagapayo ... Taga ayos ng problema ...

Pero pag ikaw na pinapayuhan ... Ayaw muh tumanggap ng payo ...

Sinusunod muh parin sarili muh ... Minsan pakitang tao ... Pero deep in side ... Inde !

Akala kuh ba ayaw nyong magka GAP between the scholars ...

Eh kau pa ata ang gumagawa para magkaroon ng Gap ihh ...

Konting problems pinapalaki nyo na ...

May nalaman pa akuh na ... Humihingi na ng tawad pero wla parin ... Pride na nmn !

Taenang Pride yan bkit pa ksi nauso yang detergent bar na yan ...

Surf gamitin nyo wais !

Guys di akuh galit sa inyo ...

Gusto kuh lang magkaayos ayos tayo ...

Xna ung mga taong matatamaan , magbago nmn ...

Habang ginagawa ko ang mga ito ...

Alam kung ung mga taong tatamaan dito ay pwedeng magalit ...

Pero pinaghandaan kuh na yan ...

Handa na kuh sa mga pwedeng mangyari ...

Wla akong pinagsisisihan kahit sinu pa ang magalit ...

Magalit na kung magalit ... Matapang akuh ksi alam kuh nasa tama akuh !

Salot sa OC ! O==1====> "Palos"

Nakakaasar man isipin ngunit di tlga mawawala ang SALOT sa isang lugar ...
Ngunit ang nakakaurat lang rito ay kung sino pa ang pinagkakatiwalaan muh ...
Malalaman mong siya pa ang salot dito ...
Bakit kaya may mga taong ganun sa mundo _!@#$%^&*_ !!!

Isa sa mga Salot sa OC ay ang mga hampas lupang magnanakaw ...
Di ko tlga alam kung paanu nila nasisikmura ang ganitong gawain ...
Pati mismo ang ang kanilang mga Tunay na Kaibigan ...
Kanila pang tinatalo ...
Hanga rin akuh sa tibay ng mga pagmumuka ng mga taong ganyan ...
Lufet nila magtago ng kanilang katauhan ...
Minsan kahit nabubuko na sila ay may muka parin silang inihaharap ...

Kaya kayo payo ko lang ingat kayo ...
Wag na kayo magtiwala kahit kanino ...
Sarili nyo nalang ang pagkatiwalaan nyo ...
Kung ayaw nyo mabiktima ni Palos ...

Mga Pag-aalinlangan !

Kaming mga scholar ay may sari sariling COURSE na aming pinili ...
Nagkakaroon din kami ng mga problema dito ...
Lalo na sa mga malulufet na isyu ...
Damay kami sa ginawa ng isang wlang hiyang TAO ...
Pag may ginawang masama ang isa sa klase ...
Damay ang buong klase ...
Minsan mauurat ka dahil may mga pagkakataon pa na di kilala ang salarin ...
Dapat pa itong alamin at kilalanin ...
Ngunit di rin kasing maiiwasan na mapagbintangan ang bawat isa ...
Kawawa naman ang mga walang sala na napagbibintangan ...

Minsan maiisip muh na lumipat ng ibang departamento ...
Upang makaiwas lang sa mga isyung itO ...
Kaya lang ang nakakaasar ...
Habang lalo mu nang minamahal ang iyOng kurso ...
Saka ka pa mapapaisip na magpalit ng kurso ...
Para lang makaiwas lang sa mga isyu ...

Mahirap magdesisyon sa ganitong bagay ...
Maraming bagay na dapat isa alang alang ...
Maraming pag-aalinlangan ...
Mamimisz muh ang mga masasayang happenings nyo ...
Marami kang mga taong maiiwan ...
At meron pang mga taong sasama ang loob sayo ...
Higit na cguro ang inyong HEAD sa departamento ...

So isip isip bago magdesisyOn huh !
Wag papatalo sa problema ...
Pagsubok lang yan ...

O==1====>Scholar Citizen

LABO

Bilang ako'y isang OBSERVANT, napapansin ko na lumalabo na ang tubig sa ating kapaligiran. Dumudumi at nasisira. Pero hindi tungkol sa maduming tubig at kapaligiran ang aking bonggang blog for today. Ito ay para sa aming magkakaibigan.

Napansin ko kasi na parang "LUMALABO" na ang aming pagkakaibigan.
Sabi nga sa akin ng isang bagong iskolar " mukhang masisira yung friendship nyo dahil sa aming NEW". Mariing pinabulaanan ko ang kanyang konklusyon. Ni minsan ay hindi ko naisip na "PANIRA" sila sa amin. Lalong tumitindi ang tensyon sa pag-itan ng dalawang panig. Kumbaga eh, may namumuong tropical depression. Sa mga ganitong pagkakataon ako hindi maaasahan dahil may pagkaiyakin ako. Tinuturing ko na silang pamilya kaya hindi ko kayang mamagitan. Pero ngayon, sa pinapakita niya, parang unti-unti nang nasisira yung yung tiwala ko. Tumatabang ika nga. Alam mo naman kasing ikaw yung may kasalanan, ikaw pa yung mapagmataas. Dahan-dahan ka ba, baka bumagsak ka eh sa putikan ka pulutin. Matuto tayong magpakumbaba at tumanggap ng pagkakamali. Hindi naman sa lahat ng oras ay tama tayo. Kahit nga ang isang doktor, nagkakamali pa rin kung minsan, tayo pa kaya na wala pang masyadong alam? Bawas-bawasan na rin natin yung pagiging you-know-what natin... Walang magandang maidudulot iyon sa atin, bagkus ay magdadala sa atin sa putikan.

Minsan talaga, mayroon tayong mga hindi pagkakaintindihan. Pero at the end of the day, alam kong matatapos at maa-ayos pa rin ito sa pamamagaitan ng mabuting usapan. Hindi rin solusyon ang confrontation.Kaya sana magka-ayos na kaming lahat, dahil ika nga nila "Anumang bigat ay gagaang kung pagtutulung-tulungan."

CIAO! (^0^)

Mga Larong Pinoy

One time, naglalakad kami papunta sa klase ng may makanta ang classmate ko," i wanna be a tutubi na walang tinatagong bato sa aking kamay....."

Natuwa ako at sumabay ng biglang singit ang lalaki kong classmate at sinabing" di ba panlarong pambabae lang yan?"

Sinagot ko siya ng " hindi kaya, may naglalaro nga sa amin niyan kahit yung batang siga dun sa amin na may eksema" bigla ko na lang naalala yung mga laro na nilalaro namin noon. Ito sila:

1. Mataya- taya:
- larong habulan. Dahilan ng mga peklat sa tuhod at kamay. pag nagsimula na ang laro ay may sisigaw na" Walang Balik-bayan ha!!!" Kawawa tuloy ang taya. At pagkatapos ng laro ay animo hingal kabayo ang lahat at pupunta sa isang tindahan upang bumili ng ice water.



2. Tumbang preso:
- laro ng hagisan ng tsinelas. Dahilan ng pagkabubog dahil tumatakbo habang walang saplot sa paa. Bigla ring may sisigaw pag may hinabol na siya "walang sisipa, sumipa taya" kaya ang mga hindi hinabol, nakatanga sa isang sulok habang naniniwala pa rin sa mangu-utong taya.



3. Patintero:
- laro ng harangan at balyahan. Dalawang grupo ang magkalaban at merong miron lang. Yung mga batang lampa o kaya ay kaaway ng madla. Parang people of the Philippines versus bumblebee" ang drama niya. Sa simula ay masaya, ngunit di magla-laon ay magkaka-iringan na sapagkat hindi papayag ang isang grupo na taya sila habang pinaninindigan naman ng kalaban na grupo na may nataya sila.



4. Piko at tatsing:
- laro ng batuhan ng bato o kaya ay kung anu-anong laruan. Sa piko, kumuha lang ng bato ay okay ka na. Sa tatsing naman ay mga laruan na flat surface o patag. Babalutan pa ng lambre at kung anu- anong pampabigat. May daya din dito, i-share ko sa inyo. Palakihan ng hakbang ngunit pag nahuli ng kalaban ay magmamaang- maangan kahit huling huli na ng lahat ng nanonood.



5. Luksong Tinik:
- sa larong ito ay may dalawang grupo. Ang taya at ang lulundag. Swerte ka kung ang kakampi mo ay malaki ang kamay at malaki pati paa. sa huli ay nag-aaway lang din dahil igigiit ng isa na taya at yung isa naman ay hindi. Bahala na silang magpasya.



6. Luksong Baka:
- iba naman ito sa luksong tinik, kung doon ay gumagamit ng kamay at paa, dito ay katawan at lakas ng bisig. Isahan lang din ito. Isa ang taya at ang iba nag tatalon. Kawawa dito ang mapapayat lalo na kung may kasaling mataba. Siguradong bibigay ang kanyang maliit at seksing likod. Sanhi rin ito ng pagkasubsob, pagkabali ng ulo(kung matatamaan ng paa), at pagsuka ng dugo( lalo na pag mabigat ang tatalon sa iyo). May kalmutan factor din dito dahil ikmbes na kamay ay kuko ang pinanghahawak upang makatalon. Kawawang taya, Purokalmot na, argabyado pa. TSk Tsk!



Marami pa sana kaso nakarating na pala kami sa room kaya tinigilan ko na ang kai-isip ng mga larong alam kong kinalakihan na nating lahat. (Pssst! Ikaw! Ikaw nga! Wag ka ng magmang-maangan pa ha? Payaman effect ka pa eh alam ko namang nalaro mo narin yan no! Chosero!)

ANG AMING KINATATAKUTAN

Sa araw-araw na ginawa ng DIYOS, lagi kaming masaya. Puro tawanan, kabugan at kwentuhan. Wala kaming iniisip na ibang bagay. Wala kaming pinangangambahan. Hangang sa dumating ang araw na ito. Lahat kami ay ipinatawag ng aming LITTLE BOSS. Lahat kami ay kinabahan, natakot at pimagpawisan ng malapot na parang condensed milk (ang pinakaiba nga lang ay maalat ang amin, hindi matamis).

Pinapila na niya kami. Pero hindi kami sabay-sabay. Lima-lima lang. Seryoso ang lahat ng magsalita siya ng "... ang baho naman..." Natawa kami kaya kahit papano ay nabawasan ang aming kaba at takot. Hindi namin mawari kung ano ang dapat na maramdaman, kung maiihi o matatae. Para ring may naglalarong paru-paro sa aming naglalakihan at naglolobohang tiyan.

Feeling namin ay hindi na namin talaga kaya. Parang sasabog ang aming mga puso sa sobrang nerbiyos. Feeling ko ay maiihi na talga ako ng biglang may sumigaw sa pangalan ko. Buti na lang at hindi lumabas.


Hindi ko na talaga kaya, kaya nagtanong na ako. Naglabas siya ng berdeng papel. At nilagyan ng petsa sa likod. At sabay sabing " chenes chenilyn bumble bee... sa sabado na ang deadline nito ha..."


HOOOOOOOOOOO!!!!!! EVALUATION FORM lang pala!!!!!!
Buwisit! Akala NAMIN AY KUNG ANO NA!

Moral Lesson: Bawasan ang pag-inom ng kape...

Ang nagpapa-aral sa amin

Matagal- tagal na rin kaming nagpakilala at nagsimulang mag-exixt dito sa mundo ng mga blogger, pero hindi pa rin namin naipapa- kilala ang nag-papaaral sa amin.

Isa siyang mabait at edukadong tao. Masiyahin din siya, at matulungin (public servant kasi siya) lalo na sa mga nangangailangang tulad namin na walang pang-aral. inuuna niya ang kapakanan ng kanyang nasasakupan. Ito siya... Si Sir ELO.


(Siya yung nak-green, at yung mga nakapaligid sa kanya ay kaming mga skolars niya.)


Yan nakilala niyo na siya... Siya ang walang- sawang nagpapa-aral sa aming lahat!

SALAMAT PO!

Another Side of Us

Akala nila, pag skolar ka, puro aral, nerd and tingin ng lahat ng tao sa iyo. Pero dun sila nagkakamali, marunong din naman kaming magsaya at mag-relax no! Ito ang patunay diyan...


(Ehem! Hindi po kami sugarol, props lang po...)



(Hindi po kami paniki! Mga tao lang po kaming mahilig tumalon!)







(KABOG! San ka pa? Skolar na, sexy pa? Sige maglaway kayo diyan !!!)



(Ang daming niyang chicka babes oh!!!)


(Para kaming sira!!! Mga baliw! Mga baliw!)





O pano ba yan? Sabi sa inyo eh, marunong din kaming magsaya, at hindi lang puro libro ang aming hawak.

Minsan lang maging bata kaya sulitin na!!!!

Ika nga nila, " LIVE LIFE TO THE FULLEST! DON'T HOLD BACK!"

CIAO! (^0^)

Ang Simula ng Lahat

Lahat naman ng bagay dito sa mundo may pinagmulan, tayo ngalang tao eh, hidi pa alam , may nagsasabing sa UNGGOY, meron sa ABO, at meron namang sa KAWAYAN. Hmp! Kahit san pa tayo nagmula, ang isang organisasyon ay may pinagmula, hindi naman bigla na lang yang sumulpot dahil may usok na lumabas, binubuo iyan, katulad ng aming organisasyon...

Sampu lang talaga kami nung una, bago kami nadagdagan ng bongang- bonga!
At ito kami,





Masaya naman kami kahit konti lang kami noon, kwentuhan, tawanan, lafangan at tulong sa aming mahal na "AMO". At mas nagkakila-kilala kami nitong nakaraang bakasyon lamang....









Ngunit, subalit, datapwat, bigla kaming inutusan na tumanggap ng mga bagong pusang gala. At ngayon ay halos dumami kami ng limang beses sa orihinal naming bilang, ito na kami ngayon....



Pero hindi pa kami lahat iyan, sige, next time, as in lahat na kami talaga!

CIAO!!! (^0^)

"good job man lng sna..."

magandang gabi..

nhihiya nman akong mag-lagay dito ng kagaguhan ko.. sbi ng ktabi ko,gandahan ko nman daw ksi mgaganda ung nauna,, so eto, gandahan ko daw..

eto na umpisa..

simplelng kmi noon.. apply ka lng, pasok kna.. walang ganto.. walang ganyan.. so nasanay ako.. kme.. iba iba humawak samin.. iba iba ng mga "AMO".. ok lng.. care ko ba? basta nag aaral ako.. un na un.. ok skin ung unang amo.. ung di ko pa sya kilala.. haha.. kse isa na syang SALOT sa buhay ko ngayon.. mas hiniling ko pa nga na bumalik na lng ung pangatlong "AMO" ko.. gets?? di ko nman hiningi sa knila top.. di ko rin nman cguro pinilit na tanggapain ako dito.. sila nman nag bigay dba?? malay ko ba na ganto na mngyayare??

di nman sya nag papaaral saten ahh??? bkit sa knya tyo sumusunod? bkit sa knya lng tyo nkikinig?? pinagtatanggol nya tyo?? daaahhh???? bkit kelangang ipagtanggol?? my gnawa ba kme??? kng meron? cno ba nagpagawa non? cno ba naglagay samin jan?? kmi ba nagsabe mag duty kme? san pa bang scool merong "scholar" na nagduduty?? wla nmang allowance.. oh khit walang allowance.. bka mag mukha pa kming pera.. my mkukuha ba kmi dito?? ahh oo pla.. MERON pala..

maraemi.. ganto.. "kunin mo nga yung pamaypay ko dun".."buhatin mo nga to dun".. "muka kyong tanga"... "wag nyo na ulit gagawin un"... "blisan nyo na ipamigay nyo na yan",,, "sinungaling ka"..."di ko gusto gnawa nyo".. "nkakapagod".."asan ang mga skolars ko?" ..
natatamad na ko mag type pra sbihin pa lhat ng cnasabe ng mga "AMO"..

pero meron ba kayong rinig na MAGANDA?? tipong.. "good job scholars".. "oh magpahinga na kyo".. "ang galing ng gnawa nyoo nkakatuwa kyo".. "great job".. meron ba???? AKALA NYO LNG MERON.. PERO WALA!!! WALA!! WALA!!!

Epidemya

I

Masaya kaming nagsasama sa isang opisina o tinatawag na naming tahanan.
Dito namin ginugugol ang aming mga oras. Masaya kami dito pagsama sama.
Dito nagaganap ang tawanan, iyakan , suntukan at walang sawang kabugan.
Kung magkwentuhan kami ay parang kami lang ang tao sa aming mumunti ngunit bonggang bonggang skwelahan. Di kami nawawalan ng tawanan sa bawat oras na kami ay nagkakabugan.
May sari-sariling kwentuhan, malulupet na kasaysayan ng buhay na walang hanggan.
Nagkakaroon din kami ng konting tampuhan ngunit agad nilulutas bago sumapit and panibagong bukas. Yan ang buhay naming mga schOLars !

II

Panahon na ng pagma-market ng schoOL . Obligado kaming tumulong sa gawaing ito.
Sama sama kami mga schOlars, Ms.(blank):na syang ASSISTANT ng aming boss at Mrs.(blank) na aming tinaguriang AMO ! _@#$%^&*( !_
Masaya ang proyektong ito kahit nakakapagod. Bukal sa loob namin ang pagtulong sa kanila at pagentertain sa ibang tao. Halos di na namin napapansin na hindi pa pala kami kumakain. Basang basa man ang aming mga saplot ngunit OK lng ! dahil kahit tumulo man ang pawis ay may TOWEL naman ... hahaha :)

III

Hanggang isang araw dumating na ang kagimbal gimbal na pangyayari.
Nagkaroon ng malawakang epidemya. Nagkagulo ang mga tao at apektado kami rito.
Ang kanilang mga gawain na pabigla bigla ay sa amin iniatang.
Kami ay nabigla at natuliro sa mga nangyari. Hindi kami handa ngunit pinilit parin naming gampanan ang kanilang responsibilidad. Nagkaroon ng mga pagkakamali at di maiiwasan yun sapagkat di kami handa at walang perpektong tao.
Sinisi nila sa amin ang kanilang pagkakamali. Nilapastangan at nilurakan nila ang aming pagkatao na hindi naman dapat kami ang may kasalanan kundi Sila ! Sila ! Sila !
Mrs.(blank) at Ms.(blank) : "Akala nyo lang wala pero MERON ! MERON ! MERON ! (pak!)

IV

Nagkaroon kami ng pagpupulong. Pagpupulong na sasagot sa aming mga katanungan.
Mga katanungan na nagbibigay samin ng mga problema. Problema na bumabagabag sa aming puso`t isipan. Puso`t isipan na nasasaktan sa kanilang mga paratang. Mga paratang na walang katotohanan. Katotohanan na dapat nilang ituro sa skwelahan at hindi kasinungalingan. Kasinungalingan na nagbubunsod ng Kaguluhan. Kaguluhan na nagbubunga ng pag-aaway away. Pag-aaway away na hindi ko inaasahan !

At dyan puh nagtatapos ang aking TULA ... (Take a bow)

O==1====>Scholar Citizen

Ang Aming Bagong Tahanan

Bilang nabanggit na rin namin na BITTER na kami sa aming "AMO", napilitan kaming mga may "KASALANAN" na mag-evacuate. As In! Nagsi-alsabalutan kaming mga may "KASALANAN" at lumipat ng ibang pwedeng pugaran.

Kung noon ay makikita ninyo kami sa aming lunga sa opisina na inyong makikita sa pagpasok ninyo sa aming magandang paaralan, ngayon ay doon na kami sa aming bagong "PUGAD" sa aming malaking silid-aklatan. Dito na kami nagpapahinga, nange-eskandalo ng mga estudyanteng walang magawa sa buhay tulad namin na ipinanganak yata dito sa mundong ibabaw upang mag-ingay, maggulo at mangulit ng tao. Ngayon ay mas masarap ang buhay namin sa aming bagong "PUGAD" una, walang nag-uutos, air-condition at higit sa lahat nakakapagkwentuhan kami tungkol sa aming mga sabog na buhay.

marahil ay iniisip ninyong nasisiraan na ako ng bait, pero yan ang hubad na katotohanan. Lumayas o pinalayas, masaya na rin kami sa aming naging desisyon. Atleast ngayon, kami-kami na lang. Magulo mula sa mundo ng mga kutong-lupa at wala na ring "AMO"

troboL?

hndi nmn kme natotrobol eh. at walang dahilan para kme matrobol dhl wal kmeng ginagawang mali. pero magkakaron ng trobol kung meron gumagawa ng paraan para mapatrobol kme. getz nyo?

tulad n lng nung may gnawa kme n isang bagay, hindi nga lng isang bagay yun eh, kundi marami n kmeng ngawa. tama nmn ang ginawa nmen. pero napansin p rin ng iba n may mali. bket ganon? gngwa lng nmn nmen yung trabho nmen. ginagawa nmen ng maayos, mahusay, at walng pag-aalinlangan. pero ano? may mali pa rin. trobol n nmn. lagi n lng ganito. marami k ng ginwang tama, pero ang laging natatandaan ay yung isa o dalawa mong pagkakamali. lagi ba tlgng ganito? ano ba tlga ang dapat gawin? hndi n nmen alam kung saan kme lulugar.

kung tutuusin ay hindi nmn nmen trabho ang trabahong yun eh. pinagagawa lng sa amen. oo, naiintindihan nmen na pra nga nmn bumilis ang trabaho. pero ang iutos ang halos lhat ng trabaho na iyon sa amen ay hindi na kanais-nais. dhl sa pagbigay ng tabaho na iyon sa amin, dun kme nalalagay sa trobol..dhl hndi kme dapt ang gumagawa nun. dhl hndi nmen trabho yun...meron dpt utusan pra gumawa ng trabho n yun...

gnito ba tlga ang buhay iskolar? iskolar nga ba? o iskolar kuno?

hay naku...sige na nga.ano pa bah?...wala nmn mgagawa eh...

ANG AKING BUHAY

Hello mga friendship, katoto, kaibigan, kaututang-dila, sanggang-dikit, kakabugan, kachuravahan, kabarkada, katropa, dabarkads, kapuso at kapamilya! meron pa pala ka shake at ka-Q!!!!
Ako nga pala si ELO. Hindi ko rin alam kung bakit yan ang pangalan ko, pwede namang JOHN o kaya ALFREDO pero ganyan talaga ang ibinigay sa akin eh, wala na akong magagawa. Hindi naman kasi isa lang ang nagmamay-ari ng panagalang iyan. Marami kami, as in!!!
Humigit kumulang isang- daan kami pero ang kinikilala ko lang ay 56.
Binubuo ako ng iba't-ibang uri at klase ng tao. Imagine ang isang tao na may 56 na ulo at 112 na kamay at paa!!! Ganoon ako!!! Pero kahit sobrang dami ko, okay lang dahil masaya namin ako sa aking buhay. Parang normal pa rin, kumakain ng tatlong beses sa isang araw, may mabahong utot, naglalabas ng sama ng loob at sumasagot sa tawag ni Inang Nature.


Yan ako, minsan may topak minsan wala. Tumatawa pag may nadulas at umiiyak pag nasasaktan. Takot din ako sa nalipad na ipis at kung anu-ano pang insekto. At higit sa lahat, nangangailangan din ng pera tulad ninyo!!!

banas

Hindi pala lahat ng sinasabi niya ay TAMA!
Pagkatapos kang pahirapan, alilain, pagapangin at pahalikin sa lupa ay isang nakabi-binging sigaw lamang ang igaganti sa iyo! Hindi naman kailangang gawin niya sa amin iyon, dahil hindi kami ang may kasalanan. HINDI! HINDI! HINDI!

"Kayo ang may kasalanan... chenelin chenes churva ekek... kayo! Kayo!"

Iyan ang mga katagang pauli-ulit na umaalingawngaw sa aming malalaking tenga.

kasalanan ba naming parang mga abnormal yung mga kutong-lupa na iyon! Parang hindi nagi-isip! Alam mo yon? Kakabanas talaga. Pagod na pagod ka na nga eh sasabunin ka pa wala pang banlaw! Kairita!

kaya magmula ngayon, BITTER na kami sa kanila!!!!!!