Salot sa OC ! O==1====> "Palos"

Nakakaasar man isipin ngunit di tlga mawawala ang SALOT sa isang lugar ...
Ngunit ang nakakaurat lang rito ay kung sino pa ang pinagkakatiwalaan muh ...
Malalaman mong siya pa ang salot dito ...
Bakit kaya may mga taong ganun sa mundo _!@#$%^&*_ !!!

Isa sa mga Salot sa OC ay ang mga hampas lupang magnanakaw ...
Di ko tlga alam kung paanu nila nasisikmura ang ganitong gawain ...
Pati mismo ang ang kanilang mga Tunay na Kaibigan ...
Kanila pang tinatalo ...
Hanga rin akuh sa tibay ng mga pagmumuka ng mga taong ganyan ...
Lufet nila magtago ng kanilang katauhan ...
Minsan kahit nabubuko na sila ay may muka parin silang inihaharap ...

Kaya kayo payo ko lang ingat kayo ...
Wag na kayo magtiwala kahit kanino ...
Sarili nyo nalang ang pagkatiwalaan nyo ...
Kung ayaw nyo mabiktima ni Palos ...

Mga Pag-aalinlangan !

Kaming mga scholar ay may sari sariling COURSE na aming pinili ...
Nagkakaroon din kami ng mga problema dito ...
Lalo na sa mga malulufet na isyu ...
Damay kami sa ginawa ng isang wlang hiyang TAO ...
Pag may ginawang masama ang isa sa klase ...
Damay ang buong klase ...
Minsan mauurat ka dahil may mga pagkakataon pa na di kilala ang salarin ...
Dapat pa itong alamin at kilalanin ...
Ngunit di rin kasing maiiwasan na mapagbintangan ang bawat isa ...
Kawawa naman ang mga walang sala na napagbibintangan ...

Minsan maiisip muh na lumipat ng ibang departamento ...
Upang makaiwas lang sa mga isyung itO ...
Kaya lang ang nakakaasar ...
Habang lalo mu nang minamahal ang iyOng kurso ...
Saka ka pa mapapaisip na magpalit ng kurso ...
Para lang makaiwas lang sa mga isyu ...

Mahirap magdesisyon sa ganitong bagay ...
Maraming bagay na dapat isa alang alang ...
Maraming pag-aalinlangan ...
Mamimisz muh ang mga masasayang happenings nyo ...
Marami kang mga taong maiiwan ...
At meron pang mga taong sasama ang loob sayo ...
Higit na cguro ang inyong HEAD sa departamento ...

So isip isip bago magdesisyOn huh !
Wag papatalo sa problema ...
Pagsubok lang yan ...

O==1====>Scholar Citizen

LABO

Bilang ako'y isang OBSERVANT, napapansin ko na lumalabo na ang tubig sa ating kapaligiran. Dumudumi at nasisira. Pero hindi tungkol sa maduming tubig at kapaligiran ang aking bonggang blog for today. Ito ay para sa aming magkakaibigan.

Napansin ko kasi na parang "LUMALABO" na ang aming pagkakaibigan.
Sabi nga sa akin ng isang bagong iskolar " mukhang masisira yung friendship nyo dahil sa aming NEW". Mariing pinabulaanan ko ang kanyang konklusyon. Ni minsan ay hindi ko naisip na "PANIRA" sila sa amin. Lalong tumitindi ang tensyon sa pag-itan ng dalawang panig. Kumbaga eh, may namumuong tropical depression. Sa mga ganitong pagkakataon ako hindi maaasahan dahil may pagkaiyakin ako. Tinuturing ko na silang pamilya kaya hindi ko kayang mamagitan. Pero ngayon, sa pinapakita niya, parang unti-unti nang nasisira yung yung tiwala ko. Tumatabang ika nga. Alam mo naman kasing ikaw yung may kasalanan, ikaw pa yung mapagmataas. Dahan-dahan ka ba, baka bumagsak ka eh sa putikan ka pulutin. Matuto tayong magpakumbaba at tumanggap ng pagkakamali. Hindi naman sa lahat ng oras ay tama tayo. Kahit nga ang isang doktor, nagkakamali pa rin kung minsan, tayo pa kaya na wala pang masyadong alam? Bawas-bawasan na rin natin yung pagiging you-know-what natin... Walang magandang maidudulot iyon sa atin, bagkus ay magdadala sa atin sa putikan.

Minsan talaga, mayroon tayong mga hindi pagkakaintindihan. Pero at the end of the day, alam kong matatapos at maa-ayos pa rin ito sa pamamagaitan ng mabuting usapan. Hindi rin solusyon ang confrontation.Kaya sana magka-ayos na kaming lahat, dahil ika nga nila "Anumang bigat ay gagaang kung pagtutulung-tulungan."

CIAO! (^0^)

Mga Larong Pinoy

One time, naglalakad kami papunta sa klase ng may makanta ang classmate ko," i wanna be a tutubi na walang tinatagong bato sa aking kamay....."

Natuwa ako at sumabay ng biglang singit ang lalaki kong classmate at sinabing" di ba panlarong pambabae lang yan?"

Sinagot ko siya ng " hindi kaya, may naglalaro nga sa amin niyan kahit yung batang siga dun sa amin na may eksema" bigla ko na lang naalala yung mga laro na nilalaro namin noon. Ito sila:

1. Mataya- taya:
- larong habulan. Dahilan ng mga peklat sa tuhod at kamay. pag nagsimula na ang laro ay may sisigaw na" Walang Balik-bayan ha!!!" Kawawa tuloy ang taya. At pagkatapos ng laro ay animo hingal kabayo ang lahat at pupunta sa isang tindahan upang bumili ng ice water.



2. Tumbang preso:
- laro ng hagisan ng tsinelas. Dahilan ng pagkabubog dahil tumatakbo habang walang saplot sa paa. Bigla ring may sisigaw pag may hinabol na siya "walang sisipa, sumipa taya" kaya ang mga hindi hinabol, nakatanga sa isang sulok habang naniniwala pa rin sa mangu-utong taya.



3. Patintero:
- laro ng harangan at balyahan. Dalawang grupo ang magkalaban at merong miron lang. Yung mga batang lampa o kaya ay kaaway ng madla. Parang people of the Philippines versus bumblebee" ang drama niya. Sa simula ay masaya, ngunit di magla-laon ay magkaka-iringan na sapagkat hindi papayag ang isang grupo na taya sila habang pinaninindigan naman ng kalaban na grupo na may nataya sila.



4. Piko at tatsing:
- laro ng batuhan ng bato o kaya ay kung anu-anong laruan. Sa piko, kumuha lang ng bato ay okay ka na. Sa tatsing naman ay mga laruan na flat surface o patag. Babalutan pa ng lambre at kung anu- anong pampabigat. May daya din dito, i-share ko sa inyo. Palakihan ng hakbang ngunit pag nahuli ng kalaban ay magmamaang- maangan kahit huling huli na ng lahat ng nanonood.



5. Luksong Tinik:
- sa larong ito ay may dalawang grupo. Ang taya at ang lulundag. Swerte ka kung ang kakampi mo ay malaki ang kamay at malaki pati paa. sa huli ay nag-aaway lang din dahil igigiit ng isa na taya at yung isa naman ay hindi. Bahala na silang magpasya.



6. Luksong Baka:
- iba naman ito sa luksong tinik, kung doon ay gumagamit ng kamay at paa, dito ay katawan at lakas ng bisig. Isahan lang din ito. Isa ang taya at ang iba nag tatalon. Kawawa dito ang mapapayat lalo na kung may kasaling mataba. Siguradong bibigay ang kanyang maliit at seksing likod. Sanhi rin ito ng pagkasubsob, pagkabali ng ulo(kung matatamaan ng paa), at pagsuka ng dugo( lalo na pag mabigat ang tatalon sa iyo). May kalmutan factor din dito dahil ikmbes na kamay ay kuko ang pinanghahawak upang makatalon. Kawawang taya, Purokalmot na, argabyado pa. TSk Tsk!



Marami pa sana kaso nakarating na pala kami sa room kaya tinigilan ko na ang kai-isip ng mga larong alam kong kinalakihan na nating lahat. (Pssst! Ikaw! Ikaw nga! Wag ka ng magmang-maangan pa ha? Payaman effect ka pa eh alam ko namang nalaro mo narin yan no! Chosero!)

ANG AMING KINATATAKUTAN

Sa araw-araw na ginawa ng DIYOS, lagi kaming masaya. Puro tawanan, kabugan at kwentuhan. Wala kaming iniisip na ibang bagay. Wala kaming pinangangambahan. Hangang sa dumating ang araw na ito. Lahat kami ay ipinatawag ng aming LITTLE BOSS. Lahat kami ay kinabahan, natakot at pimagpawisan ng malapot na parang condensed milk (ang pinakaiba nga lang ay maalat ang amin, hindi matamis).

Pinapila na niya kami. Pero hindi kami sabay-sabay. Lima-lima lang. Seryoso ang lahat ng magsalita siya ng "... ang baho naman..." Natawa kami kaya kahit papano ay nabawasan ang aming kaba at takot. Hindi namin mawari kung ano ang dapat na maramdaman, kung maiihi o matatae. Para ring may naglalarong paru-paro sa aming naglalakihan at naglolobohang tiyan.

Feeling namin ay hindi na namin talaga kaya. Parang sasabog ang aming mga puso sa sobrang nerbiyos. Feeling ko ay maiihi na talga ako ng biglang may sumigaw sa pangalan ko. Buti na lang at hindi lumabas.


Hindi ko na talaga kaya, kaya nagtanong na ako. Naglabas siya ng berdeng papel. At nilagyan ng petsa sa likod. At sabay sabing " chenes chenilyn bumble bee... sa sabado na ang deadline nito ha..."


HOOOOOOOOOOO!!!!!! EVALUATION FORM lang pala!!!!!!
Buwisit! Akala NAMIN AY KUNG ANO NA!

Moral Lesson: Bawasan ang pag-inom ng kape...

Ang nagpapa-aral sa amin

Matagal- tagal na rin kaming nagpakilala at nagsimulang mag-exixt dito sa mundo ng mga blogger, pero hindi pa rin namin naipapa- kilala ang nag-papaaral sa amin.

Isa siyang mabait at edukadong tao. Masiyahin din siya, at matulungin (public servant kasi siya) lalo na sa mga nangangailangang tulad namin na walang pang-aral. inuuna niya ang kapakanan ng kanyang nasasakupan. Ito siya... Si Sir ELO.


(Siya yung nak-green, at yung mga nakapaligid sa kanya ay kaming mga skolars niya.)


Yan nakilala niyo na siya... Siya ang walang- sawang nagpapa-aral sa aming lahat!

SALAMAT PO!